De trein

Ooit stapte ik in een “trein” en kende de bestemming niet
Met een koffer vol dromen, maar ook zoveel onbekend verdriet..
Op de rail, in sneltreinvaart, raakte ik innerlijk verscheurd
Flitsen van Licht, maar ook in duisternissen meegesleurd.

Tal van momenten voelde ik me nergens meer thuis..
Maar ik wist innerlijk: deze trein brengt mij naar Huis
Nog vaak werd ik op het verkeerde spoor gebracht
Mis geďnterpreteerde woorden, omgekeerd gedacht..

Mijn koffer bleek overvol met herinneringen
Die probeerden zich aan mij op te dringen
Op tussenstations mocht ik steeds bagage achterlaten
Al voelde ik me ondanks dat, nog eenzaam en verlaten

Gelukkig bleek ik niet alleen in deze trein
Warme, lieve mensen deelden innerlijk ook mijn pijn
Als ik onzeker weer eens vroeg naar deze bestemming
Keken ze mij zwijgend aan, en verdween gevoel van beklemming

Dan besloot ik toch maar door te reizen, Samen en alleen
Langzaam werd het steeds ietsjes lichter om me heen.
Liet steeds meer achter me, vrijer, ervaarde hernieuwde zekerheid
Alleen in deze trein mag ik dankbaar terug naar God's Eeuwigheid..

liberty

Terug naar Index